درمان کهیر مزمن

کهیر بیماری کوتاه مدتی است که معمولا در عرض یک تا هفت روز خود به خود از بین می رود. در این بیماری بدن با دانه های ریز سرخ رنگ پوشیده می شود و با خارش شدید و تاول همراه است.

در اصطلاح پزشکی کهیر عبارت است از اریتم (قرمزی) و ویل (دمل، جوش، برجستگی پوست بدن) لوکانیزه در ناحیه ورم.

کهیر مرتبا جای خود را عوض می کند. اگر کهیر بیش از یک روز در یک محل ثابت بماند، احتمالا واسکولیت یا التهاب رگ وجود دارد. یعنی با تب، درد مفصلی و حال عمومی بد همراه است.

اما اگر کهیر بیشتر از 72 ساعت در محلی ثابت بماند و از بین نرود, باید بافت برداری یا بیوپسی (یا همان تکه‌ برداری و نمونه‌ برداری) شود.

علت کهیر

کهیر در بیشتر موارد علت خاصی ندارد. ترشح مایع پلاسمای خون از درون رگ‌ ها به فضای میان‌ بافتی در پوست علت عمده مبتلا شدن به کهیر است. بعد از این ترشح رگ ها گشادتر شده و باعث باز شدن فضاهای میان‌ یاخته‌ ای در آن‌ ها و به‌ دنبال آن خارج شدن مایع از درون رگ‌ ها می‌ شود. در حالت کلی می توانیم دو علت را برای کهیر بیان کنیم.

1. آندروژن: عفونت ها، بیماری های بافت همبند، پرکاری تیروئید، دیابت، حاملگی، پارازیت های روده ای، سرطان، لنفوم.
2. اگزوژن: داروها (موضعی یا سیستمیک)، غذاها یا ترکیبات اضافه شده به مواد غذایی، گزیدگی حشرات، ترکیبات استنشاق شده، گرده گیاهان، گزیدگی حیوانات، پشم و موی حیوانات.

اگر کهیر بیش از سه هفته طول بکشد به آن کهیر مزمن می گویند.

علت کهیر مزمن

برای کهیر مزمن این علت ها را بیان می کنند. مصرف مزمن داروها، داروهای ضدحاملگی، غذاهای دارای هیستامین مانند انگور، خربزه، موز و تنقلات، ترکیبات اضافه شده به مواد غذایی، بیماری مزمن زمینه ای، وجود کانون عفونی در بدن مانند واژینیت، فلور کاندیدیایی روده که با یک دوره نیستاتین خوراکی درمان می شود، و هیپرتیروئیدی. همه اینها می توانند از علت های کهیر مزمن باشند. که نیاز به معاینه و تشخیص پزشک دارند.

در نیمی از بیمارها علت ایجاد کهیر در مدت زمان دو سال به صورت خود به خود از بین می رود.

به این بیمارها توصیه می شود از مصرف آسپرین که باعث تشدید با افزایش نشانه های بیمار می شود، نوشابه های الکلی، قهوه، تنباکو و سیگار خودداری کنند. همچنین بهتر است پزشک برای این بیمارها آسپرین و استروئید سیستمیک تجویز نکند.

در مواردی که کهیر بیش از سه هفته طول بکشد انجام آزمایش های تست خون, PIT, آنزیم کبدی,  ALK.PH,  Bil (T.D) V/A, آزمایش مدفوع , تست ANA ضروری است.

همینطور در مواردی که کهیر شدید یا ژنرالیزه باشد, یا نشانه های بالینی مشکوک دیگری همراه آن باشد, بهتر است آزمایش های بالا پیش از درمان انجام شود.

روش درمان کهیر مزمن

بهترین درمان کهیر مزمن فهمیدن علت ایجاد کننده کهیر و برطرف کردن آن است. مثلا اگر متوجه شوید محیطی که در آن زندگی یا کار می کنید علت ایجاد کهیر در شماست, بهتر است به مدت دو هفته از آن محل فاصله بگیرید. بعضی وقتها این فاصله گرفتن بدون هیچ درمان دیگری می تواند به حذف کهیرها کمک کند.

اما همه کسانی که کهیر می زنند, چه کهیر حاد و چه کهیر مزمن, بهتر است مراقبت های خاصی را انجام دهند. به عنوان مثال, برخی از خوراکی ها مانند آجیل، موز، توت فرنگی، پیاز، گوجه فرنگی، بادمجان، تخم مرغ، مرکبات، شیر، ماهی، پنیر، ادویه، مواد رنگی (نوشابه ژله آدامس بستنی)، غذاهای دارای مواد محافظ (کنسرو، سوسیس و کالباس، مربا، ترشی، مایونز) را مصرف نکنند.

همچنین مصرف داروهایی را که زیاد ضروری نیستد را قطع کنند. مثل مسکن‌ ها، ویتامین‌ ها و ملین‌ها.

خنک کردن پوست معمولاً سبب کم شدن کهیر و گرما سبب زیادتر شدن خارش می‌ شود. پس بهتر است از گرمای زیاد و حمام داغ دوری کنید.

داروهای موضعی مانند کرم‌ ها و لوسیون‌ ها اثری در در درمان کهیر ندارند؛ غالبا برای کنترل کهیر داروهای آنتی‌ هیستامین و کورتون خوراکی یا تزریقی تجویز می‌ شود. آنتی هیستامین ها ممکن است خواب‌ آور باشند. همچنین در صورت بروز مشکل تنفسی سریعاً به پزشک مراجعه شود.