بررسی علت ناگهانی ریزش مو
هشتاد تا نود درصد موهای سر در مرحله آناژن هستند. یعنی صد هزار تار مو در سر وجود دارد. هر مو تقریبا هزار روز رشد می‌کند. ده تا پانزده درصد موهای سر در مرحله تلوژن می‌باشند. کمتر ار سه درصد از موهای سر نیز در مرحله کاتاژن می‌باشند. با این حساب حداکثر پنجاه تا صد مو از موهای سر به صورت روزانه ریزش دارند.
سرعت رشد مو یک سانتی متر در ماه است. عوامل اثرگذار بر سلول‌های استرما یا فولیکول مو باعث ریزش مو می‌شوند.
ریزش مو به دو صورت اتفاق می‌افتد.
- در صورتی که تخریب فولیکول مو انجام شود آن را نوع اسکاردار می‌گویند.
- در صورتی که تخریب فولیکول مو انجام نشود آن را نوع بدون اسکار می‌نامند.
آزمایش ریزش غیرطبیعی موها
دو نوع آزمایش برای تایید ریزش مو موجود است. یک روش اینگونه است که شما برای تایید ریزش غیرطبیعی مو و بررسی شدت آن حدود 50-100 تار مو را با انگشتان خود بگیرید و به صورت آهسته بکشید.
در وضعیت معمولی و نرمال چهار تا پنج تار مو از سرتان کنده می‌شود. در صورتی که بیشتر از این تعداد کنده شده ریزش مو غیرطبیعی است. بهتر است در چند نقطه از سر این تست را انجام دهید.
آزمایش دوم ریزش غیرطبیعی موها به این صورت است که ریشه پنجاه تا صد تار مو در زیر ذره بین یا میکروسکوپ قرار می‌گیرد و به صورت دقیق ریزش مو آزمایش می‌شود.
بررسی ریزش مو
علت‌های ریزش مو در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد. در برخی از افراد ریزش مو کم کم یا به صورت ناگهانی شروع می‌شود. در افراد دیگری ریزش مو با وجود تب بالا یا بیماری سیستمیک همراه است.
افرادی نیز ریزش مو را با استرس‌های فیزیکی و روحی تجربه می‌کنند. در برخی از افراد نیز ریزش مو بعد از استفاده از داروهای خاص یا در معرض مواد شیمیایی بودن اتفاق می‌افتد.
همه این موارد باید توسط پزشک متخصص معاینه شوند تا به صورت دقیق نوع ریزش مو تشخیص داده شود تا راه علاج موثر و مناسبی برای آن گرفته شود.
در معاینه پزشکی مشخص می‌شود که نوع ریزش مو از نوع لوکالیزه است یا از نوع ژنرالیزه. تخرید فولیکول مو از نوع اسکار دار است یا بدون اسکار. همچنین معین می‌شود که این ریزش‌ها با التهاب همراه است یا بدون التهاب می‌باشند.
تراکم موها به صورت نرمال و طبیعی است یا اینکه از تعداد آنها کاسته شده است. آیا فولیکول موها وجود دارد؟ آیا در سایر ناحیه‌های پوست بیمارهای پوستی وجود دارد یا نه؟
در هنگام مراجعه به پزشک و کلینیک اگر مبتلا به بیماری خاصی هستید یا عمل جراحی داشته اید یا خونزیزی، کم خونی، کاهش وزن، مصرف داروهای ضد افسردگی، آنتی متابولیتها، ضد التهاب، ضد تیروئید داشته اید باید به پزشک اطلاع بدهید این موارد در تشخیص درست بسیار مهم هستند.
علت‌های ریزش مو ژنرالیزه
خونریزی ناگهانی – زایمان: بعد از دو تا شش ماه بعد از زایمان شروع می‌شود و بیشتر در ناحیه ورتکس است. رژیم سخت غذایی، غذای کم پروتئین، قطع OCP یا استروئید بعد از مصرف طولانی، ماراسموس، کواشیور کور، فقط آهن یا روی، تغذیه وریدی طولانی و نامناسب و کمبود اسید آمینه‌های ضروری باعت این نوع از ریزش‌ها می‌باشند.
فشار و کشش: تل، بیگودی، ماساژ، سشوار، از متداول ترین علت‌های کم پشتی موی سر در جوان‌ها و افراد میانسال به خصوص در ناحیه پشت سر است.
تب بالا (بنومونی), هیپر و هیپوتیروئیدی, کم کاری هیپوفیز یا پاراتیروئید, استرس فیزیکی (جراحی), فیزیولوژیک (نوزادی), استرس روحی مانند افسردگی شدید, بیماری شدید سیستمیک مانند SLE یا پنومونی, اختلال تغذیه ای و سوء تغذیه, کمبود گوگرد, سیستئین, میتونین, اسید پانتوتنیک که برای رشد مو لازم هستند. کمبود اسیدهای چرب ضروری می‌توانند علت‌های ریزش مو ژنرالیزه باشند.
داروهای شیمی‌درمانی در افرادی که مبتلا به سرطان هستند. هیپوترمی‌و فشار خفیف با کاف فشار سنج روی سر در طول شیمی‌درمانی از ریزش مو می‌کاهد. مسمویت, تالیوم, ارسنیک و رادیوتراپی و سیفلیس ثانویه از علت‌های دیگر این نوع از ریزش مو است.
علت‌های ریزش مو لوکالیزه
از علت‌های این نوع ریزش مو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. الویسی اندروژنیک (طرح مردانه و طرح زنانه)، هیرسوتیسم، آلوپسیا آره اتا یا طاسی منطقه ای، تریکوتیلومانیا یا اختلال موکنی، الوپسی کششی، الوپسی اسکارتیک (سیکاتریسیل).
هر عاملی که منجر به تخریب فولیکول مو شود، ریزش مو اجتناب ناپذیر است و تنهاترین روش درمان آن استفاده از روش‌های جراحی است.