درمان کهیر مزمن

کهیر بیماری کوتاه مدتی است که معمولا در عرض یک تا هفت روز خود به خود از بین می‌رود. در این بیماری بدن با دانه‌های ریز سرخ رنگ پوشیده می‌شود و با خارش شدید و تاول همراه است.

در اصطلاح پزشکی کهیر عبارت است از اریتم (قرمزی) و ویل (دمل، جوش، برجستگی پوست بدن) لوکانیزه در ناحیه ورم.

کهیر مرتبا جای خود را عوض می‌کند. اگر کهیر بیش از یک روز در یک محل ثابت بماند، احتمالا واسکولیت یا التهاب رگ وجود دارد. یعنی با تب، درد مفصلی و حال عمومی‌بد همراه است.

اما اگر کهیر بیشتر از 72 ساعت در محلی ثابت بماند و از بین نرود, باید بافت برداری یا بیوپسی (یا همان تکه‌ برداری و نمونه‌ برداری) شود.

 

علت کهیر

کهیر در بیشتر موارد علت خاصی ندارد. ترشح مایع پلاسمای خون از درون رگ‌‌ها به فضای میان‌ بافتی در پوست علت عمده مبتلا شدن به کهیر است. بعد از این ترشح رگ‌ها گشادتر شده و باعث باز شدن فضاهای میان‌ یاخته‌ ای در آن‌‌ها و به‌ دنبال آن خارج شدن مایع از درون رگ‌‌ها می‌ شود. در حالت کلی می‌توانیم دو علت را برای کهیر بیان کنیم.

1. آندروژن: عفونت‌ها، بیماری‌های بافت همبند، پرکاری تیروئید، دیابت، حاملگی، پارازیت‌های روده ای، سرطان، لنفوم.
2. اگزوژن: داروها (موضعی یا سیستمیک)، غذاها یا ترکیبات اضافه شده به مواد غذایی، گزیدگی حشرات، ترکیبات استنشاق شده، گرده گیاهان، گزیدگی حیوانات، پشم و موی حیوانات.

اگر کهیر بیش از سه هفته طول بکشد به آن کهیر مزمن می‌گویند.

 

علت کهیر مزمن

برای کهیر مزمن این علت‌ها را بیان می‌کنند. مصرف مزمن داروها، داروهای ضدحاملگی، غذاهای دارای هیستامین مانند انگور، خربزه، موز و تنقلات، ترکیبات اضافه شده به مواد غذایی، بیماری مزمن زمینه ای، وجود کانون عفونی در بدن مانند واژینیت، فلور کاندیدیایی روده که با یک دوره نیستاتین خوراکی درمان می‌شود، و هیپرتیروئیدی. همه اینها می‌توانند از علت‌های کهیر مزمن باشند. که نیاز به معاینه و تشخیص پزشک دارند.

در نیمی‌از بیمارها علت ایجاد کهیر در مدت زمان دو سال به صورت خود به خود از بین می‌رود.

به این بیمارها توصیه می‌شود از مصرف آسپرین که باعث تشدید با افزایش نشانه‌های بیمار می‌شود، نوشابه‌های الکلی، قهوه، تنباکو و سیگار خودداری کنند. همچنین بهتر است پزشک برای این بیمارها آسپرین و استروئید سیستمیک تجویز نکند.

در مواردی که کهیر بیش از سه هفته طول بکشد انجام آزمایش‌های تست خون, PIT, آنزیم کبدی,  ALK.PH,  Bil (T.D) V/A, آزمایش مدفوع , تست ANA ضروری است.

همینطور در مواردی که کهیر شدید یا ژنرالیزه باشد, یا نشانه‌های بالینی مشکوک دیگری همراه آن باشد, بهتر است آزمایش‌های بالا پیش از درمان انجام شود.

روش درمان کهیر مزمن

بهترین درمان کهیر مزمن فهمیدن علت ایجاد کننده کهیر و برطرف کردن آن است. مثلا اگر متوجه شوید محیطی که در آن زندگی یا کار می‌کنید علت ایجاد کهیر در شماست, بهتر است به مدت دو هفته از آن محل فاصله بگیرید. بعضی وقتها این فاصله گرفتن بدون هیچ درمان دیگری می‌تواند به حذف کهیرها کمک کند.

اما همه کسانی که کهیر می‌زنند, چه کهیر حاد و چه کهیر مزمن, بهتر است مراقبت‌های خاصی را انجام دهند. به عنوان مثال, برخی از خوراکی‌ها مانند آجیل، موز، توت فرنگی، پیاز، گوجه فرنگی، بادمجان، تخم مرغ، مرکبات، شیر، ماهی، پنیر، ادویه، مواد رنگی (نوشابه ژله آدامس بستنی)، غذاهای دارای مواد محافظ (کنسرو، سوسیس و کالباس، مربا، ترشی، مایونز) را مصرف نکنند.

همچنین مصرف داروهایی را که زیاد ضروری نیستد را قطع کنند. مثل مسکن‌‌ها، ویتامین‌‌ها و ملین‌ها.

خنک کردن پوست معمولاً سبب کم شدن کهیر و گرما سبب زیادتر شدن خارش می‌ شود. پس بهتر است از گرمای زیاد و حمام داغ دوری کنید.

داروهای موضعی مانند کرم‌‌ها و لوسیون‌‌ها اثری در در درمان کهیر ندارند؛ غالبا برای کنترل کهیر داروهای آنتی‌ هیستامین و کورتون خوراکی یا تزریقی تجویز می‌ شود. آنتی هیستامین‌ها ممکن است خواب‌ آور باشند. همچنین در صورت بروز مشکل تنفسی سریعاً به پزشک مراجعه شود.